KARTA PRAW PACJENTA
Prawa pacjenta to zbiór praw zawartych między innymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, czy też ustawie o działalności leczniczej.
Przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie jest obowiązkiem organów władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych
- Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością, odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej.
- Pacjent ma prawo w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń zdrowotnych, do przejrzystej, obiektywnej, opartej na kryteriach medycznych, procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń.
- Pacjent ma prawo żądać drugiej opinii.
W razie wątpliwości pacjent ma prawo żądać, by lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie, a pielęgniarka (położna) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki (położnej). Żądanie oraz ewentualną odmowę odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
- Pacjent ma prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze względu
na zagrożenie zdrowia lub życia. - W przypadku porodu pacjentka ma prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych związanych
z porodem.
Prawo do informacji
- Pacjent ma prawo do informacji o swoich prawach, dlatego każda placówka udzielająca świadczeń opieki zdrowotnej jest zobowiązana umieścić stosowną informację na temat praw pacjenta w miejscu ogólnodostępnym.
- Pacjent ma prawo do informacji o rodzaju i zakresie świadczeń udzielanych u danego świadczeniodawcy oraz o osobach udzielających tych świadczeń.
- Pacjent ma prawo do informacji zrozumiałej i przystępnej dla niego. Ma prawo prosić
o wyjaśnienia tak długo, aż przekazana informacja będzie przez niego w pełni zrozumiała. - Pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu. Ma także prawo zdecydować, komu i jakie informacje o tym mogą być przekazywane.
- Pacjent ma prawo do rezygnacji z otrzymywania informacji. Powinien jednak dokładnie wskazać, z których informacji rezygnuje, np. o swojej sytuacji zdrowotnej.
Pacjent do ukończenia 16. roku życia ma prawo do uzyskania od lekarza informacji w formie
i w zakresie niezbędnym do prawidłowego udzielenia świadczenia. W przypadku utraty świadomości przez pacjenta obowiązują wcześniejsze ustalenia poczynione z pacjentem.
Prawo do zgłaszania działań niepożądanych produktów leczniczych
Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy, lub opiekun faktyczny ma prawo zgłaszania osobom wykonującym zawód medyczny, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych lub podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu działania niepożądanego produktu leczniczego zgodnie z ustawą Prawo farmaceutyczne.
Prawo pacjenta do tajemnicy informacji z nim związanych
Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji z nim związanych,
a w szczególności o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu i rokowaniu, badaniach i ich wynikach. Bez zgody pacjenta (lub zgody osoby sprawującej opiekę prawną nad pacjentem) nie wolno informować nikogo o jego stanie zdrowia. Pacjent ma prawo wskazać, komu informacje objęte tajemnicą będą przekazywane. Prawo to obowiązuje także po śmierci pacjenta.
Prawo do wyrażenia zgody
- Pacjent, także małoletni, który ukończył 16 lat, ma prawo do wyrażenia świadomej zgody
na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych.
Jeżeli pacjent:
– nie ukończył 18 lat,
– jest całkowicie ubezwłasnowolniony,
– niezdolny do świadomego wyrażenia zgody, prawo do wyrażenia zgody ma przedstawiciel ustawowy, a w przypadku jego braku – opiekun faktyczny.
- Pacjent ma prawo odmówić lub zażądać zaprzestania udzielania świadczenia.
Pacjent:
– który u kończył 16 lat,
– ubezwłasnowolniony,
– chory psychicznie lub upośledzony umysłowo, lecz dysponujący dostatecznym rozeznaniem,
ma prawo do wyrażenia sprzeciwu co do udzielenia świadczenia zdrowotnego, pomimo zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego. W takim przypadku wymagane jest zezwolenie sądu opiekuńczego.
W przypadku zabiegu operacyjnego albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta, zgodę wyraża się w formie pisemnej. Zgoda lub odmowa powinna zostać poprzedzona przedstawieniem pacjentowi wyczerpującej informacji
na temat planowanego, bądź już udzielanego świadczenia.
Prawo do poszanowania intymności i godności pacjenta
- Pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności – osoba udzielająca mu świadczeń ma obowiązek postępować w sposób zapewniający poszanowanie tego prawa.
Pacjent ma prawo do godnego umierania.
- Pacjent ma prawo do leczenia bólu. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych pacjentowi jest obowiązany podejmować działania polegające na określeniu stopnia natężenia bólu , leczeniu bólu oraz monitorowaniu skuteczności tego leczenia.
- Pacjent ma prawo do obecności bliskiej osoby przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
Ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjenta lub w przypadku prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego osoba udzielająca świadczeń zdrowotnych może odmówić obecności osoby bliskiej pacjentowi. Odmowa musi zostać odnotowana w dokumentacji medycznej. Obecność innych osób przy udzielaniu świadczenia, np. studentów medycyny, wymaga zgody pacjenta. Jeżeli pacjent jest małoletni, całkowicie ubezwłasnowolniony lub niezdolny do świadomego wyrażenia zgody, wymagana jest zgoda jego opiekuna oraz lekarza udzielającego świadczenia zdrowotnego.
Prawo pacjenta do dokumentacji medycznej
- Pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych.
Prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza
- Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wnieść sprzeciw wobec opinii albo orzeczenia lekarza, jeżeli mają one wpływ na prawa lub obowiązki pacjenta. Sprzeciw wnosi się do Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta, za pośrednictwem Rzecznika Praw Pacjenta, w terminie 30 dni od dnia wydania opinii albo orzeczenia przez lekarza orzekającego o stanie zdrowia pacjenta.
Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego
- Pacjent przebywający w placówce leczniczej, przeznaczonej dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (np. w szpitalu), ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami, ale też ma prawo
do odmowy takiego kontaktu. - Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej , która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (np. opieka sprawowana nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu). Jeżeli świadczeniodawca ponosi koszty realizacji powyższych praw, może obciążyć nimi pacjenta. Wysokość opłaty rekompensującej wspomniane koszty ustala kierownik placówki, a informację
o jej wysokości oraz sposobie jej ustalenia udostępnia się w miejscu, gdzie udzielane
są świadczenia.
Prawo do opieki duszpasterskiej
- Pacjent ma prawo do opieki duszpasterskiej.
- W sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia lub zagrożenia życia pacjenta placówka, w której pacjent przebywa, jest obowiązana umożliwić pacjentowi kontakt z duchownym jego wyznania.
Prawo pacjenta do przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie.
Pacjent przebywający w placówce leczniczej przeznaczonej dla osób wymagających całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych (np. w szpitalu) ma prawodo przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie. Koszty przechowywania ponosi podmiot wykonujący działalność leczniczą, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Prawo wyboru
Każdy pacjent korzystający ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ma prawo wyboru:
- w ramach podstawowej opieki zdrowotnej – lekarza, pielęgniarki i położnej;
- w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej – lekarza specjalisty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach specjalistycznych, które mają umowę z NFZ.
Wybór placówki medycznej realizującej świadczenia w ramach kontraktu z NFZ jest dowolny;
- w ramach leczenia stomatologicznego – lekarza dentysty spośród wszystkich lekarzy przyjmujących w poradniach, które mają umowę z NFZ;
- w ramach leczenia szpitalnego – dowolnego szpitala, posiadającego umowę z NFZ, na terenie całej Polski.
Przestrzeganie i poszanowanie praw pacjenta jest jednym z podstawowych obowiązków świadczeniodawcy. Kierownik lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie
z praw pacjenta w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu
na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a w przypadku niektórych praw także ze względu
na możliwości organizacyjne.
Skargi pacjentów
Rozpatrywanie oraz załatwianie skarg i wniosków w 107 Szpitalu Wojskowym z Przychodnią SPZOZ odbywa się zgodnie z postanowieniami Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
- Skargi i wnioski mogą być składane w formie ustnej lub pisemnej, poprzez wysłanie wiadomości e-mail, bądź osobiście.
- W sprawie skarg i wniosków przyjmuje:
a) Komendant 107 Szpitala Wojskowego z Przychodnią SPZOZ w Wałczu w każdy czwartek miesiąca w godzinach od 11:00 do 13:00, od 17.00 -18.00 po wcześniejszym zgłoszeniu w Sekretariacie Komendanta, pokój nr 103, tel. 261 47 28 09, - b) Pełnomocnik Komendanta ds. Praw Pacjenta przyjmuje w środy 8.00-14.35, pokój numer 113.
- W formie pisemnej, skargi i wnioski przyjmowane są w sekretariacie 107 Szpitala Wojskowego z Przychodnią SPZOZ we wszystkie dni robocze w godzinach od 8:00 do 14:00.
- Przedmiotem skargi lub wniosku może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonanie zadań przez pracowników 107 Szpitala Wojskowego z Przychodnią SPZOZ.
- Skarga pacjenta złożona w formie pisemnej zawiera co najmniej:
- a) imię, nazwisko i dokładny adres zamieszkania bądź adres do korespondencji,
- b) datę zdarzenia,
- c) nazwisko osoby, wobec której skierowane są zarzuty,
- d) uzasadnienie stawianych w skardze zarzutów.
- e) załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż
w ciągu dwóch miesięcy od dnia złożenia skargi. - Zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi zawiera w szczególności:
- f) wskazanie, w jaki sposób skarga została załatwiona,
- g) podanie imienia i nazwiska, stanowiska służbowego osoby upoważnionej do załatwienia skargi, h) uzasadnienie z podaniem okoliczności faktycznych i w miarę potrzeby prawnych. Pacjent, którego prawo do ochrony zdrowia nie jest realizowane w sposób dla niego zadowalający, może także złożyć skargę do:
Biura Rzecznika Praw Pacjenta
Rzecznik Praw Pacjenta
ul. Młynarska 46, 01-171 Warszawa,
e-mail: kancelaria@rpp.gov.pl
bezpłatna infolinia : 800 190 590
Okręgowa Izba Lekarska
ul. Puławska 18 02-512 Warszawa
e-mail: biuro@ oilwaw.org.pl
Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej
e-mail: oroz@oilwaw.org.pl
tel.:
22 542 83 22
22 542 83 24
22 542 83 27
Narodowy Fundusz Zdrowia – Centrala, ul. Rakowiecka 26/30, 00-528 Warszawa,
e-mail: KancelariaElektroniczna@nfz.gov.pl
strona internetowa :www.nfz.gov.pl
Zachodniopomorski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia
ul. Arkońska 45, 71-470 Szczecin,
strona internetowa oddziału: www.nfz-szczecin.pl
e-mail: kancelaria@nfz-szczecin.pl, skargi@nfz-szczecin.pl
telefon 91 425 11 88
Nie rozpatruje się jako skarg pism dotyczących spraw, które zostały rozstrzygnięte prawomocnym wyrokiem sądu lub ostateczną decyzją administracyjną.
Odstąpienie od leczenia
W szczególnie uzasadnionych wypadkach lekarz może nie podjąć lub odstąpić od leczenia pacjenta. Zwłoka w udzieleniu pomocy nie może jednak spowodować niebezpieczeństwa utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia pacjenta. Jeżeli jednak lekarz podejmie taką decyzję, ma obowiązek:
- uprzedzić o tym fakcie pacjenta (jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego)
z odpowiednim wyprzedzeniem; - wskazać pacjentowi lekarza lub placówkę, w której pacjent ma realne możliwości uzyskania świadczenia;
- uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medyczne
Wałcz, dnia 25.09.2023 r.